Przerwy w pracy wg norweskich przepisów

marzec 12, 2021

Pracownicy nie mają prawa do rezygnacji z przerwy na lunch w celu wcześniejszego wyjścia do domu. O czym jeszcze warto wiedzieć na temat przerw w pracy?
 
Wszyscy pracownicy pracujący powyżej pięciu i pół godziny dziennie mają prawo do co najmniej jednej przerwy w ciągu dnia roboczego. Wynika to z postanowień norweskiego Kodeksu Pracy (Arbeidsmiljøloven). Nie można tej przerwy zamienić na krótszy czas pracy i wychodzić wcześniej do domu. Pracodawca ma obowiązek zadbać o to, żeby przerwa została wykorzystana zgodnie z przeznaczeniem, a nie w celu „nadrobienia” pracy.
 

20 minut, czy pół godziny?

 
W Kodeksie Pracy nie zostało sprecyzowane jaka długa ma być przerwa dla pracowników, których czas pracy wynosi mniej niż osiem godzin. Norweska Inspekcja Pracy (Arbeidstilsynet) wypowiedziała się natomiast w tej kwestii sugerując, że przerwa powinna w tym przypadku wynosić co najmniej dwadzieścia minut. Można wtedy mówić o zadowalającej długości odpoczynku.
Jeśli dzień pracy wynosi 8 godzin, prawo stanowi, że przerwa ma wynosić co najmniej pół godziny.
 

Płatna czy niepłatna?

 
W Norwegii przerwy w pracy nie są płatne. Jest to ogólna, wyjściowa zasada, od której istnieją wyjątki.
Kodeks pracy stanowi, że: Jeśli pracownik nie może opuścić stanowiska pracy w trakcie przerwy lub jeśli nie ma odpowiedniego pomieszczenia do odbywania przerwy, przerwa wliczana jest do czasu pracy. (AML, § 10-9).
Jeśli pracownik pracuje co najmniej dodatkowe dwie godziny ponad normalny czas pracy, ma prawo do dodatkowej przerwy wynoszącej co najmniej pół godziny.
 

Przerwa papierosowa – prawo czy przywilej?

 
Przepisy norweskie nie dają prawa pracownikom do przerw na papierosa. Pracodawca nie ma obowiązku zapewnienia takich przerw. Jeśli pracownik może w wyznaczonym na przerwę czasie opuścić miejsce pracy i udać się na papierosa, ma do tego w punkcie wyjścia prawo. Pracodawca może natomiast zabronić palenia zarówno w lokalach firmowych jak i na zewnątrz na terenie firmy niektórych przypadkach. Dotyczy to np. pracowników domów opieki, czy szpitali.
 

Osobne umowy

 
W niektórych firmach i zakładach pracy mogą istnieć specjalne umowy (np. związkowe) określające dodatkowe przerwy. Warto dowiedzieć się, czy w naszej firmie taka umowa obowiązuje. Najlepiej zgłosić się do przedstawiciela załogi ds. BHP (verneombud), albo przedstawiciela związków zawodowych w większych zakładach pracy.
 
 

Potrzebujesz wsparcia na rynku Norweskim?

Wyślij zapytanie.
Wyślij zapytanie, nasi eksperci wrócą z odpowiedzią.
...