grudzień 08, 2025
Pierwszym krokiem jest określenie, w jakiej formie firma będzie działać w Norwegii. To zależy przede wszystkim od charakteru kontraktu:
Jeżeli firma wykonuje działalność gospodarczą w Norwegii, musi być zarejestrowana w Brønnøysundregistrene jako norweski oddział firmy zagranicznej – NUF. Można wybrać inną formę działalności, ale zalecamy konsultację z ekspertem w celu ustalenia formy optymalnej dla Państwa firmy.
Oddział otrzymuje norweski numer identyfikacji podatkowej, niezbędny do zgłoszeń i raportów.
Każdy pracownik oddelegowany do Norwegii musi zostać zgłoszony poprzez:
W Norwegii obowiązuje jasny podział:
Jeżeli działalność polega na wynajmie pracowników, firma – zarówno norweska, jak i zagraniczna – musi uzyskać wpis do Registeret over bemanningsforetak.
To jeden z najtrudniejszych i najczęściej kontrolowanych obszarów. W Norwegii obowiązują szczególne zasady dotyczące składek i podatku w przypadku pracowników zagranicznych.
W zależności od modelu delegowania pracownik może podlegać:
Pracownik delegowany podlega norweskiemu podatkowi, jeżeli:
Pracownicy mogą być rozliczani:
Firma odpowiada za:
Błędy w tym obszarze często skutkują kontrolą i grzywnami.
Każdy pracownik wysłany do Norwegii musi otrzymać anek do umowy, który określa:
Aneks może mieć formę standardowej umowy o pracę w Norwegii polecanej przez norweską Inspekcję Pracy
Pracownik musi osobiście stawić się na ID-kontroll w Skatteetaten.
Po weryfikacji otrzymuje:
Każdy pracodawca musi co miesiąc wysyłać A-melding, zawierającą:
Brak raportu lub błędy skutkują wysokimi karami.
Osoby pracujące:
muszą posiadać ważną kartę HMS. Karta potwierdza:
Pracodawca musi zagwarantować co najmniej:
Pracodawca zagraniczny ma identyczne obowiązki jak norweski, w tym:
Poprawne oddelegowanie pracowników do krajów UE i Norwegii to proces składający się z kilku rejestracji i wymagający gruntownych przygotowań. Oto podsumowanie koniecznych kroków oparte na naszym długoletnim doświadczeniu w obsłudze firm oddelegowujących pracowników do Norwegii.
1. Wybór właściwej formy prowadzenia działalności i analiza kontraktu
Pierwszym krokiem jest określenie, w jakiej formie firma będzie działać w Norwegii. To zależy przede wszystkim od charakteru kontraktu:
- Usługa (tjenesteyting) – zleceniodawca zamawia konkretny rezultat, ale nie kieruje pracownikami.
- Wynajem pracowników (innleie / utleie) – norweski klient korzysta z pracowników firmy zagranicznej i ma bieżący wpływ na miejsce, czas i sposób wykonywania pracy.
Nieprawidłowa kwalifikacja modelu współpracy jest jednym z najczęstszych źródeł problemów podczas kontroli urzędu skarbowego (Skatteetaten) czy Inspekcji Pracy (Arbeidstilsynet). Od tego wyboru zależą kolejne obowiązki – w tym rejestracyjne, podatkowe i raportowe.
2. Rejestracja firmy w Norwegii – oddział (NUF)
Jeżeli firma wykonuje działalność gospodarczą w Norwegii, musi być zarejestrowana w Brønnøysundregistrene jako norweski oddział firmy zagranicznej – NUF. Można wybrać inną formę działalności, ale zalecamy konsultację z ekspertem w celu ustalenia formy optymalnej dla Państwa firmy.
Oddział otrzymuje norweski numer identyfikacji podatkowej, niezbędny do zgłoszeń i raportów.
3. Rejestracja pracowników na formularzu RF-1198
Każdy pracownik oddelegowany do Norwegii musi zostać zgłoszony poprzez:
- formularz RF-1198 – Opplysninger om utenlandsk arbeidstaker.
Zgłoszenie to jest podstawą do wydania norweskiego numeru identyfikacyjnego oraz oceny obowiązków podatkowych pracowników i oddziału.
4. Rejestracja lub brak rejestracji w VAT
W Norwegii obowiązuje jasny podział:
- Świadczenie usług – oddział musi zarejestrować się w norweskim Rejestrze VAT po przekroczeniu progu 50 000 NOK sprzedaży.
- Wynajem pracowników (innleie) – oddziały nie rejestrują się w norweskim Rejestrze VAT, ponieważ usługa wynajmu podlega odwrotnemu obciążeniu (reverse charge).
Znajomość tego podziału pozwala uniknąć błędnych deklaracji i problemów z norweskim fiskusem.
5. Rejestracja w Rejestrze Przedsiębiorstw Wynajmujących (Bemanningsforetakregisteret)
Jeżeli działalność polega na wynajmie pracowników, firma – zarówno norweska, jak i zagraniczna – musi uzyskać wpis do Registeret over bemanningsforetak.
Brak wpisu może skutkować:
- zakazem prowadzenia działalności,
- odmową wstępu pracowników na place budów,
- wysokimi karami finansowymi.
6. Ubezpieczenia społeczne i zaliczki na podatek dochodowy pracowników
To jeden z najtrudniejszych i najczęściej kontrolowanych obszarów. W Norwegii obowiązują szczególne zasady dotyczące składek i podatku w przypadku pracowników zagranicznych.
A. Gdzie płacić składki na ubezpieczenia społeczne?
W zależności od modelu delegowania pracownik może podlegać:
- Systemowi ubezpieczeń kraju macierzystego – gdy posiada ważny formularz A1.
- Norweskiemu systemowi ubezpieczeń folketrygden – gdy brak A1 lub gdy delegowanie przekracza dopuszczalne ramy.
3. Norweskiemu systememowi ubezpieczeń folketrygden - jeśli pracownik delegowany z kraju unijnego jest obywatelem kraju trzeciego, który nie podpisał z Norwegią bilateralnej umowy o ubezpieczeniach społecznych.
Konsekwencje wpisania do norweskiego systemu:
- obowiązek opłacania arbeidsgiveravgift (AGA) według regionalnych stawek lub wg stawki dla oddziałów firm zagranicznych
- obowiązek zgłoszenia pracownika do norweskich baz danych (a-ordningen, aa-register)
- obowiązek wykupienia dodatkowego ubezpieczenia wypadkowego (yrkesskadeforsikring)
- obowiązek wykupienia dodatkowego ubezpieczenia emerytalnego dla pracowników (obligatorisk tjeneste pensjon - OTP)
B. Zaliczki na podatek pracownika
Pracownik delegowany podlega norweskiemu podatkowi, jeżeli:
- wykonuje pracę na terenie Norwegii,
- nie ma zastosowania zwolnienie wynikające z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską (krajem rejestracji firmy) i Norwegią.
Pracodawca ma w takim przypadku obowiązek:
- pobierać zaliczki na podatek zgodnie z kartą podatkową pracownika,
- przekazywać podatek do Skatteetaten najpóźniej pierwszego dnia roboczego po wypłacie wynagrodzenia (od 2026 r. – po zmianach dotyczących skattetrekkskonto).
C. Schematy podatkowe dla pracowników zagranicznych
Pracownicy mogą być rozliczani:
- według standardowej karty podatkowej, albo
- w systemie kildeskatt (25% Pay As You Earn) – jeśli kwalifikują się do uproszczonej formy opodatkowania.
Wybór systemu ma konsekwencje:
- kildeskatt nie pozwala na ulgi ani odliczenia, ale nie trzeba składać zeznania do urzędu,
- standardowy system wymaga złożenia norweskiego zeznania podatkowego.
D. Odpowiedzialność pracodawcy
Firma odpowiada za:
- prawidłowe naliczenie podatku,
- odprowadzanie AGA oraz ewentualnego OTP i innych świadczeń,
- aktualizację danych pracownika w systemie a-melding.
Błędy w tym obszarze często skutkują kontrolą i grzywnami.
7. Aneks do umowy o pracę – formalne oddelegowanie
Każdy pracownik wysłany do Norwegii musi otrzymać anek do umowy, który określa:
- miejsce pracy w Norwegii,
- czas trwania delegowania,
- warunki zakwaterowania,
- zasady zwrotu kosztów podróży,
- rozkład czasu pracy
- podstawę wynagrodzenia podczas oddelegowania (stawki minimalne).
Aneks może mieć formę standardowej umowy o pracę w Norwegii polecanej przez norweską Inspekcję Pracy
8. Kontrola tożsamości w norweskim urzędzie skarbowym
Pracownik musi osobiście stawić się na ID-kontroll w Skatteetaten.
Po weryfikacji otrzymuje:
- D-nummer,
- kartę podatkową.
Bez karty system potrąca automatycznie 50% zaliczki na podatek.
9. A-melding – comiesięczne raportowanie
Każdy pracodawca musi co miesiąc wysyłać A-melding, zawierającą:
- wynagrodzenie brutto,
- czas pracy,
- klasyfikację stanowiska,
- składki AGA,
- informację o delegowaniu.
Brak raportu lub błędy skutkują wysokimi karami.
10. HMS-kort – identyfikacja pracownika
Osoby pracujące:
- na budowie,
- w usługach sprzątania,
- w transporcie (od stycznia 2026)
muszą posiadać ważną kartę HMS. Karta potwierdza:
- legalne zatrudnienie,
- prawidłową rejestrację,
- tożsamość pracownika.
Jej brak może skutkować usunięciem z terenu pracy.
11. Norweskie warunki pracy i płacy
Pracodawca musi zagwarantować co najmniej:
- stawki minimalne zgodnie z allmenngjøring,
- prawidłowy czas pracy i odpoczynek,
- dodatki za nadgodziny,
- urlop i feriepenger,
- pokrycie kosztów podróży
- odpowiedni standard zakwaterowania,
- należne ryczałty lub pokrycie kosztów wyżywienia
To kluczowy obszar kontroli Arbeidstilsynet.
12. Norweskie przepisy BHP – pełna odpowiedzialność pracodawcy
Pracodawca zagraniczny ma identyczne obowiązki jak norweski, w tym:
- zgodność z norweskim Kodeksem pracy (Arbeidsmiljøloven),
- przeprowadzenie oceny ryzyka,
- wyposażenie w środki ochrony,
- szkolenia BHP,
- zgłaszanie wypadków do Arbeidstilsynet i NAV,
- podpianie umowy z zakładową służbą zdrowia - BHT.
Brak spełnienia wymogów może skutkować natychmiastowym zatrzymaniem prac.
Podsumowanie
Oddelegowanie pracowników do Norwegii to proces złożony i wieloetapowy. Nie sprowadza się do wysłania pracowników na kontrakt – wymaga pełnej zgodności z norweskimi przepisami dotyczącymi podatków, rejestracji, płac, bezpieczeństwa i raportowania.
Firmy, które przechodzą przez te etapy krok po kroku, minimalizują ryzyko sankcji, unikają problemów podczas kontroli i budują wizerunek rzetelnego partnera na norweskim rynku.
Jeśli mają Państwo pytania dotyczące oddelegowania do Norwegii, zapraszamy do kontaktu:
office@novum.no
Autorka: Anna Korpalska
Grafika: Canva, Chat GPT
Jeśli mają Państwo pytania dotyczące oddelegowania do Norwegii, zapraszamy do kontaktu:
office@novum.no
Grafika: Canva, Chat GPT
Potrzebujesz wsparcia na rynku Norweskim?
Wyślij zapytanie.Wyślij zapytanie, nasi eksperci wrócą z odpowiedzią.
